همه شنیدیم که وقتی آرزویی رو برای خودت متصور میشی، حتما توانایی رسیدن به اون آرزو رو داشتی که تونستی حتی بهش فکر کنی..

پشت نکن به آرزوهات!

هر کسی آرزوی پزشکی تهران و دندون بهشتی و… رو نداره

هرکسی آرزوی برق شریف و مکانیک امیرکبیر رو نداره..

فقط کافیه باور کنی، شوق سوزان برای رسیدن بهش رو داشته باشی، ایمان بیاری که اگه راهی رو که افراد موفق رفتن رو طی کنی

رسیدن به موفقیت حتمیه…

تو که این آرزو ها رو داری پس حتما لیاقت رسیدن بهش رو داشتی که این رویا سراغت اومده

تو این دنیای پر از فراوانی به راستی سهم تو چیه…

دلت نمیخاد عصر پاییزتو تو یه کافه بشینی و فنجون قهوتو از کنار سویچ ماشین آخرین مدلت برداری و بنوشی و قرار کاری هاتو چک کنی…

یه نگاه به شهر که بندازی

پر از لیسانسه هایی که فقط اسم یه لیسانسه یا فوق لیسانس رو یدک میکشن

قبولی تو دانشگاه ضامن موفقیت نیست!

چرا که هر رشته دانشگاهی بازار کار موفق نداره بازی بین ۲ تا ۳ هزار نفر اوله.

قبولی تو فلان رشته تو شهر های گوشه کنار کشور تو رشته هایی که بازار کار ندارند و فقط تنها چیزی که میمونه یه برگه به نام مدرکه!

کاش تو هم داد بزنی بگی منم بازی..

کاش قدر بدونیم که خدا هر روز اجازه زندگی کردن بهتون میده..

اینکه هر روز اجازه زندگی رو داری یعنی اون بالایی از تو توقع بیشتری داره

یعنی اینکه جایگاه تو اینی که الان هستی نیست..

رفیق یادت باشه بعضی وقتا خیلی زود دیر میشه

تا موفقیت فقط یه گام فاصله داری اونم ایمان به خودته…

نیازه آدم بعضی وقتا با خودش و وجدانش خلوت کنه… شاید داری عوضی راهو میری…

این رسمش نیس…

این جواب اون همه سختی که تو این ۱۲ سال درس خوندن کشیدی نیست…

بجنب بزار شادی باشه بعد کنکور

نه حسرت و افوس…